nostalgisk endurkoma þriðju oðinsunnar

já laufey ég ætlaði alltaf að tollera þig þegar ég kæmi heim fyrir hörkuna á móti hinni kærleiksmiklu þórhildi. Las emeilið í London og fylltist af skrítinni stolt tilfinningu svona kannski eins og Douglas frá Wisconsin þegar sonur hans fékk orðu í hernum...Svo er skvísan bara í viðtölum í Mannlífsvikunni með fyrirsögnina: ,,hreinskiptin og hjartahlý" Eitthvað rosa fyndið við það. afhverju birtir blaðið ekki fyrirsögnina ,,svífst einskis". og hún brosandi í sófa fyrir neðan..
hey vitið þið það er eins árs afmæli draponkóva fjölskyldunnar á morgun.og áfram bjössi og harpa næstu skipuleggjendur,,ekki satt? þið voruð með svo sniðugar hugmyndir. ég segi ég arna og sigrún syngjum ,,ég þekki skækju eina" í partýinu á morgun...og þarna haltu þig niðrí kjallara lagið. úff eg er í hættulega nostalgísku ástandi að skrifa á óðinsgötublogg verandi tímabundið í breiðholti. þjáð af innilokunarkennd. þetta er eins og að búa í norður kóreu þurfa að vera komin heim fyrir tólf. þó það séu ekki slökkt ljósin í borginni. hvaða önnur höfuðborg en reykjavik hefur ekki samgöngur eftir miðnætti?? hjálp eg þarf að fá mér hest.
Eva Rún.( Komin, er að detta inn, nett sterk og blekuð á kantinum)